Uit de kou, in het warme hol
Geheel gevuld met blikken beats
De haren los, de glazen vol
En verder niets, maar dan ook niet

Door zalig en sereen te zijn
Bevangen, bedwelmd, bezeten
Opeengepakt en één te zijn
Het alleen zijn te vergeten

O, vrij vervoerende muziek
Overschreeuw met harde slagen
De tand des tijds en de tragiek

Het tikken van de klok, het knagen
En doorbreekt in je ritmiek
Het ritme van de lege dagen!