‘De wolken’
Martinus Nijhoff,
Vormen, 1928 →
Kinderen die krabben vaak
De nog vers gevormde korsten
Van de jeukende wonden
Of drukken hard op beige plijsters
Tot het bloed diepdonker door het gaas
Omhoog komt kroppen
Maar het nieuwe bloed voldoet
Altijd minder dan toen de knieschijf
Onvoorzien maar snerpend
Langs de ruwe straat schuurde →
26 maart 2016 | 20:30 | Zakkendragershuisje | Rotterdam Delfshaven | Voorstraat 13 | Kaarten €12,50 | Reserveer hier | Of via: 010-4781675 Op dezelfde avond is er een acoustisch optreden met lange haren en gitaren van de band: “The Janissaries.” Eenmansvoorstelling met muziek, verhalen en poezie Gelukkige liefde bestaat →
Prijs papiertjes hier gegeven
Als de dagen van je leven
Want ieder vel kan onverwijld
Het laatste zijn dat wordt geteld →
(Jacques Brel)
Mama als jij nu wist hoezeer
Je bidden moest voor mijn verweer
Mathilde is teruggekeerd
En kastelein bewaar je wijn
Vanavond drink ik mijn venijn
Mathilde is teruggekeerd
Maria meid kan jij misschien →
Dit duurzaam toilet
Spoelt zonder limiet
Tranen van mensen
Met liefdesverdriet →
Als ik zoveel zeggen zou
Als dat ik van je hou
Dan hou ik mijn mond niet meer
Maar minder op die van jou
Want zoveel te zeggen houdt
Jou ver bij mij vandaan
Daarom hou ik je voor me
En dicht tegen je aan →
Waarom dan nog is de mens verveeld? (Jacques Brel)
Hoewel serveersters zoetjes lonken
In cafés door sneeuw omsloten
Hoewel de liefde blijft beklonken
In gezinnen ingesloten
Hoewel cafés steeds zoetjes lonken
En de wijn gaat aldoor rond →
Het oude zeer (Rammstein)
Uit de kiem en in het licht
Een wezen dat de drang beveelt
Naar dezelfde zaken en het oude zeer →
Odd parity constraints
Taint unhappy circles
With non-zero syndromes
In these formal circuits
But it’s this noise’s choices
Why my slick bits is →
Gedichtjes voorgedragen op de Woordnacht http://www.woordnacht.com/rolf-viervant/ →
De oude honden liggen nog te slapen, De jonge zijn nog blind en hebben nog geen tanden. Passen in mijn palm nog: kaal en zwak en schichtig, Gemakkelijk te vermorzelen, maar wij zijn voorzichtig. Want de oude honden liggen nog te slapen. En laat ze toch vooral: zij hebben vaak →
Niets wat een mens bezit, is werkelijk van hem Niet zijn kracht, noch zwakte, noch zijn hart En opent hij zijn armen, dan wordt zijn schaduw tot een kruis Steeds als hij het geluk grijpt, verbrijzelt het gelijk Zijn leven is een pijnlijke gebrokenheid Gelukkige liefde bestaat niet Zijn leven →
http://www.kunsthal.nl/22-672-Art-Drinks-after-Work-II-.html (Image: Edvard Munch: ‘The Sick Child’ 1895.) →
Straks Als alles af is Nooit meer natte pakken Natte bakken harde appels Klamme lappen, natte planten Klamme kazen, natte klanten Half verlaten natte straten Zwarte plassen drappig water Slappe zaken, strakke kaken Natte handen warm te blazen Natte wangen, matte glazen Natte zakken slap patat Zakken water op het →
Maai nauwkeurig afgesteld Uw gazon, opdat het kort blijft En dichtbegroeid als een tapijt Onder opgepoetste schoenen Op een droge zomeravond Lichtvoetig, zachtjes aangeschoten Buigzaam en behandelbaar Zodat, wanneer het er op aankomt De conversatie wordt gedragen Droog boven de aarde Het belangrijkste: het maaien! Maar hark bij bladeren en →
Jij bent zo zoet. Zo zoet als suiker. Je buik is een glimmende boterkoek; Je navel de amandel. Je wangen zijn appelschijfjes in gelatine met kaneel; Je borsten zoete zachte soesjes; Je tepels rode gekonfijte kersen En je lippen chocolaatjes gevuld met frisse mint. Je dijen zijn roze marsepeinen varkentjes; →
Snackloket Japie Waar moet ik straks heen Voor een enkel sigaretje waar moet ik na de wiet zijn voor een warme hap waar kan ik voor het zuipen straks een bodem leggen van broodjes met kroketten satesaus met patat Waar moeten de hoeren straks iets warms naar binnen werken waar →