“Ik droom altijd zo kort” zei hij.
Zij legde haar hand op zijn buik: “Zijn het wel mooie dromen?”
-“Ja, zeker.”
Hij zag haar gezicht: haar lange zwarte haar, dat langzaam omlaag schoof over haar perfecte borsten, terwijl zij zich omlaag vleide en haar hand zacht over zijn gehele lichaam schoof.
-”En herinner je je dromen?”
-”Altijd” zei hij zijn ogen sluitend.
-”En wat voel je dan?”
Haar hand pakte zijn piemel.
-”Wat?” zei hij met een lichte schok, tastend naar haar borsten en billen.
Ze bewoog haar hand omhoog en omlaag en zei vinnig in zijn oor: ”Hoe dat dan voelt?”
Hij bleef even stil: “onaf, denk ik.”
-”Onaf?” zei ze harder.
-”Ja, ik denk het wel.”
-”Waarom dan?”
-“Tsja, waarom?”
Hij dacht even na en opende zijn ogen. Zijn bed was donker, leeg en hij voelde zich verlaten en